...Φοβάμαι να μεγαλώσω και να αναλάβω ευθύνες...ναι το έχω πια καταλάβει αυτο ειναι το προβλημά μου...μέσα μου πάντα θα κρύβεται ενα φοβισμένο παιδί που ονειρεύεται να ζήσει μα δεν τολμά...και ο χρόνος περνά βιαστικά...
...νιώθω πολλές φορες τόσο εγκλωβισμένη αναμεσα στα θέλω μου και στα πρέπει ...έχω αρχίσει να πιστεύω πως δεν κάνουνε όλοι οι άνθρωποι για σπίτι και οικογένεια...μα αν δεν είμαι φτιαγμένη για αυτό...τότε για τι πράγμα είμαι; Θεέ μου βοήθησε με να βρω το δρόμο μου...
...δεν ξέρω τι μου φταίει...ίσως ζω σε λάθος χώρα ή λάθος εποχή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου