...δίψα για ζωή...

...όμως τι είναι αυτό που σε κρατάει όταν πέφτεις , τι είναι αυτό που σε ανασταίνει πάλι εκεί που νιώθεις να "πεθαίνεις" ;
...είναι η ανεξάντλητη αγάπη για ζωή, είναι αυτή η φλόγα που μέσα σου  ακούραστα καίει εκεί που κάθε σταγόνα ελπίδας έχει στερέψει...είναι Ο ίδιος Ο Θεός...και Τον συναντάς σε κάθε σου όμορφη σκέψη ,σε κάθε χαμόγελο της ψυχής...εκεί που νιώθεις τόσο γεμάτος απο αγάπη που θές απλόχερα να τη μοιραστείς...


ΥΓ. Οι φωτογραφίες είναι απο πενταήμερη στην Κέρκυρα το Μάιο του 2010 ,ούτε ξέρω απο που τις ξέθαψα...

μένω/επιμένω/υπομένω

...είναι και αυτές οι μέρες που δεν έχεις κουράγιο να σηκωθείς απο το κρεβάτι...που θες απλά να μείνεις μόνος σου με τις σκέψεις σου...που κάποιες φορές δεν αντέχεις ούτε κι αυτές...θολό μυαλό,μάτια υγρά και ένα παράπονο...μα τίποτα να μην έχω κάνει πια σωστά;
...είναι και αυτή η φωνή που έχω μέσα μου βαθιά που κάθε βράδυ με νανουρίζει με το ίδιο παραμύθι "υπομονή κάτι θα αλλάξει " μου λέει ψυθιριστά "να επιμένεις και να μην απελπίζεσαι"...Αλιμονό μου αν ποτέ σωπάσει αυτή η φωνή...

Πάφος...λουτρά της Αφροδίτης -λιμανάκι...

...μια ακόμα βόλτα-εξερεύνηση της Κύπρου μας...

Κυριακή=εκδρομή!!!!!!!!!!!

Είναι φορές που δεν έχεις κάτι να πεις παρά να θαυμάσεις το μεγαλείο της φύσης που Ο Θεός έφτιαξε για εμάς...
Μοναστήρι της Παναγιάς του Κύκκου...η διαδρομή μέχρι εκεί απλά υπέροχη...κάπως έτσι πιστεύω πρέπει να είναι και ο παράδεισος...χωρίς υπερβολή...

k,