Χριστουγεννιάτικη μελαγχολία...

Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και η πόλη έχει ντυθεί όπως και κάθε χρόνο στα γιορτινά της ,παντού στολίδια και κόκκινες κορδέλες ... Τα φετινά όμως Χριστούγεννα το νιώθω δεν μοιάζουν με τα άλλα. Μια θλίψη επικρατεί και μια αβεβαιότητα που δεν σε αφήνει να μπείς στο γιορτινό πνεύμα. Το παραμύθι με το "κοριτσάκι με  τα σπίρτα " επίκαιρο όσο ποτέ άλλωτε να το συναντάς σε κάθε γωνιά αυτής της πόλης ,στη βόλτα , στη δουλειά παντού. Kαι εσύ να κάνεις απλά πως δεν βλέπεις, να κοροιδεύεις τον εαυτό σου πως δεν είδες καλά ,να αλλάζεις δρόμο να ξεχνιέσαι και να χάνεσαι στα δικά σου ασήμαντα προβλήματα και κατατάλλα να νιώθεις άνθρωπος.

Δεν μπορώ να σκέφτομαι πως κάποιες οικογένειες ίσως δεν έχουνε να φάνε και εγώ να είμαι καλά και να γιορτάζω . Ίσως φέτος να είναι μια ευκαιρία για όλους μας να "πιάσουμε" την πραγματική ουσία των Χριστουγέννων ,της μεγάλης αυτής γιορτής της ορθοδοξίας μας, που είναι η αγάπη. Να μάθουμε να "μοιράζουμε" αγάπη κάνοντας χαρούμενους τους γύρω μας με όποιο τρόπο μπορούμε.
Ας θέσουμε αυτό ως στόχο και για την επόμενη χρονιά  γιατί μόνο η αγάπη θα μας σώσει απο την απελπισία και θα μας βοηθήσει να αντέξουμε τις δύσκολες μέρες που έρχονται...