και ξαφνικά μια μέρα ξυπνάς και έχεις αλλάξει...

...Εκεί που λες πως έχεις βάλει τις σκέψεις σου σε τάξη και προσπαθείς να φτιάξεις τη ζωή σου με οδηγό τα όνειρα σου ...εκεί που έχεις πια πάρει απόφαση πως ο έρωτας δεν είναι για σένα και προσπάθείς να τον αποφύγεις για να έχεις όπως λες τον έλεγχο της ζωής σου ... εκεί που έχεις αποφασίσει πως καλύτερα να είσαι μόνη σου παρά σε σχέση ...εεε εκεί ξαφνικά τον βλέπεις...σου χαμογελά... εκεί κάπου σιγά σιγά τον ερωτεύεσαι...και τότε ξαφνικά αλλάζεις...  όλα σου τα ΜΗ γίνονται ΘΕΛΩ και ζητούν επίμονα να ζήσουν όσα τους στέρησες...και μια μέρα ξυπνάς και νιώθεις διαφορετική... θες να διεκδικήσεις ,θές να ρισκάρεις ,θες να το ζήσεις...να ζήσεις τον έρωτα που τόσο καιρό απαξίωνες...

... και έρχεται μια στιγμή που η ζωή σου χωρίζεται στο "πρίν" και το 'μετά" απο ένα γεγονός που σε στιγμάτισε...και αυτό το μετά είναι πραγματικά δύσκολο...

Πάφος 10/2/13

ένα χελιδόνι δεν φέρνει την Άνοιξη...μια ανθισμένη αμυγδαλιά ομως...?

Άνετα θα μπορούσε κάποιος να με χαρακτηρίσει χαζορομαντικιά και ονειροπόλα ... αλλά η εικόνα μιας ανθισμένης αμυγδαλιάς πάντα με γέμιζε χαρά και με έκανε να ονειρεύομαι με αισιοδοξία το αύριο...

βολτίτσα 26/1/13 

Χριστουγεννιάτικη μελαγχολία...

Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και η πόλη έχει ντυθεί όπως και κάθε χρόνο στα γιορτινά της ,παντού στολίδια και κόκκινες κορδέλες ... Τα φετινά όμως Χριστούγεννα το νιώθω δεν μοιάζουν με τα άλλα. Μια θλίψη επικρατεί και μια αβεβαιότητα που δεν σε αφήνει να μπείς στο γιορτινό πνεύμα. Το παραμύθι με το "κοριτσάκι με  τα σπίρτα " επίκαιρο όσο ποτέ άλλωτε να το συναντάς σε κάθε γωνιά αυτής της πόλης ,στη βόλτα , στη δουλειά παντού. Kαι εσύ να κάνεις απλά πως δεν βλέπεις, να κοροιδεύεις τον εαυτό σου πως δεν είδες καλά ,να αλλάζεις δρόμο να ξεχνιέσαι και να χάνεσαι στα δικά σου ασήμαντα προβλήματα και κατατάλλα να νιώθεις άνθρωπος.

Δεν μπορώ να σκέφτομαι πως κάποιες οικογένειες ίσως δεν έχουνε να φάνε και εγώ να είμαι καλά και να γιορτάζω . Ίσως φέτος να είναι μια ευκαιρία για όλους μας να "πιάσουμε" την πραγματική ουσία των Χριστουγέννων ,της μεγάλης αυτής γιορτής της ορθοδοξίας μας, που είναι η αγάπη. Να μάθουμε να "μοιράζουμε" αγάπη κάνοντας χαρούμενους τους γύρω μας με όποιο τρόπο μπορούμε.
Ας θέσουμε αυτό ως στόχο και για την επόμενη χρονιά  γιατί μόνο η αγάπη θα μας σώσει απο την απελπισία και θα μας βοηθήσει να αντέξουμε τις δύσκολες μέρες που έρχονται...

Θα θελα ακόμα μια βόλτα...

Σήμερα ήταν μια διαφορετική μέρα ...κατάφερα επιτέλους και ξέφυγα λίγο απο την βαρετή μου ρουτίνα, σηκώθηκα απο τον καναπέ μου ,έκλεισα τον υπολογιστή μου και έκανα μια μεγάάάάάλη βόλτα στα βουνά της όμορφης Κύπρου και η αλήθεια είναι πως δεν το μετάνιωσα καθόλου ...μουσικούλα ,καλή παρέα,ομιχλώδης καιρός, φύλλα πεσμένα να σου δηλώνουν πως το καλοκαίρι επιτέλους έφυγε δίνοντας τη θέση του στο όμορφο και γλυκά μελαγχολικό φθινόπωρο και σταγόνες βροχής να προσθέτουν πότε πότε στην ήδη υπάρχουσα μαγεία της διαδρομής...όχι δεν θα πω πως σήμερα δεν σκέφτηκα καθόλου τα προβλήματα μου όσο μικρά και ασήμαντα κι αν είναι αλλά σίγουρα πήρα δυνάμεις για να συνεχίσω να προσπαθώ για το καλύτερο...δεν θα γράψω κάτι άλλο...η μαγεία της φύσης στις φωτογραφίες που ακολουθούν μιλάει απο μόνη της...